Λείπει ενότητα και σοβαρότητα

Του Γιώργου Περιβολάρη
geoper@otenet.gr

ΓΙΑ ακόμα μία εβδομάδα η στέγαση του τμήματος Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών βρέθηκε στο επίκεντρο της τοπικής επικαιρότητας. Αυτή τη φορά λόγω των συνεδριάσεων του νομαρχιακού και του δημοτικού συμβουλίου Φλώρινας, που επιχείρησαν να δώσουν κάποια λύση, αλλά τελικά δεν τα κατάφεραν.
ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΩΝΤΑΣ και τις δύο συνεδριάσεις, διαφάνηκε πως μόνο κλίμα ομοψυχίας δεν υπάρχει. Και όταν δεν υπάρχει, λύση μην περιμένετε. Πώς να γίνει δηλαδή αλλιώς, όταν και οι δύο συνεδριάσεις αναλώθηκαν στο ποιος φταίει περισσότερο για τη σημερινή κατάσταση. Και δε λέω, καλό είναι να κάνουμε και μια ιστορική αναδρομή (αν και η ιστορία δεν είναι κοινή για όλους), όμως δεν πρέπει να μένουμε μόνο εκεί. Κανείς δεν έκανε μία ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ πρόταση που θα λύσει το πρόβλημα. Αντίθετα, ακούστηκαν ακόμα και απίθανες προτάσεις, μόνο και μόνο για να ακουστούν. Γιατί δε μπορεί κάποιοι να πιστεύουν πραγματικά ότι τόσοι φοιτητές θα χωρέσουν σε κτίρια – κλούβια, ακόμα και ετοιμόρροπα.
ΟΤΑΝ λοιπόν λείπει η ενότητα και εν πολλοίς η σοβαρότητα, τότε το αποτέλεσμα είναι μηδενικό. Και είμαστε ακόμα και σήμερα χωρίς λύση. Τους φοιτητές, την ίδια την κοινωνία, δεν την ενδιαφέρει τόσο το ποιος φταίει, αλλά το ποιος θα δώσει λύση. Πως θα γίνει αυτό όμως, από τη στιγμή που για παράδειγμα έγιναν δύο ξεχωριστές συνεδριάσεις και όχι μία κοινή ώστε να ειπωθούν τα πράγματα με το όνομά τους. Οι μεν κατηγορούν τους δε σε ένα απίστευτο γαϊτανάκι πολιτικού παραλογισμού και τελικά κανείς δε βλέπει το πρόβλημα.
ΤΟ ΔΥΣΑΡΕΣΤΟ εν τέλει, είναι πως η Φλώρινα βγάζει προς τα έξω την εικόνα ενός νομού που αγκομαχά να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων, που αδυνατεί να καλύψει βασικές ανάγκες ενός πανεπιστημιακού τμήματος, που δείχνει αδύναμος. Και όταν οι άλλοι σε βλέπουν αδύναμο, τότε σε πατάνε.