Θα μείνουνε μόνοι, να ανακυκλώνουμε τη μιζέρια μας

Του Γιώργου Περιβολάρη
geoper@otenet.gr

ΠΡΙΝ από δύο εβδομάδες είχαμε σχολιάσει, από αυτήν τη στήλη, τις εξελίξεις που υπήρχαν τότε σχετικά με το τμήμα Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών. Δυστυχώς, λίγες μέρες μετά επιβεβαιωθήκαμε με το χειρότερο τρόπο.
ΟΙ ΙΔΙΟΙ οι φοιτητές αποφάσισαν να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους, καθώς δεν έβλεπαν φως στον ορίζοντα, και εδώ και μία εβδομάδα περίπου βρίσκονται σε εξέλιξη κατάληψη, πορείες και γενικότερα ένα κλίμα που πραγματικά δεν τιμά κανέναν.
ΜΕΧΡΙ την ώρα που έκλεινε η έκδοση της εφημερίδας, δεν υπήρχαν σπουδαίες εξελίξεις και είναι άγνωστο τι έχει γίνει μέχρι τη στιγμή που διαβάζετε αυτές τις γραμμές. Δεν αναμένουμε πάντως και τίποτα εντυπωσιακό… Το θέμα, όπως έχει ξαναγραφτεί, έχει βαθιές ρίζες στο χρόνο.
ΔΥΣΤΥΧΩΣ – και αυτή είναι τελικά η αλήθεια – η Φλώρινα πήρε το τμήμα, ενώ δεν ήταν καθόλου προετοιμασμένη για κάτι τέτοιο. Κι αντί όλοι να προσπαθήσουν να εξασφαλίσουν μακροπρόθεσμα στέγη για το τμήμα, το άφησαν στη μοίρα του ώσπου ήρθε και η στιγμή για τις συνέπειες.
Η ΕΙΔΗΣΗ των κινητοποιήσεων των φοιτητών έχει κάνει το γύρο της Ελλάδας και κάποιοι άρχισαν να χαμογελούν πονηρά, βλέποντας την ευκαιρία να αρπάξουν το τμήμα για την πόλη τους. Δε ξέρω ποια θα πρέπει να είναι η σωστή λύση για τη στέγαση. Γι’ αυτό αρμόδιοι είναι άλλοι. Όμως το ενδεχόμενο να φύγει το τμήμα φαντάζει ως ο χειρότερος εφιάλτης για τη Φλώρινα. Αν συμβεί και αυτό, τότε ας κάτσουμε μόνοι μας, να ανακυκλώνουμε τη μιζέρια μας, να ρίχνουμε τις ευθύνες ο ένας στον άλλον και να αναπολούμε στις στιγμές που αυτός ο τόπος έσφυζε από ζωή, έσφυζε από νιάτα (είτε λέγονται στρατιωτικοί, είτε φοιτητές).
ΤΕΛΙΚΑ, το παρελθόν δεν έχει διδάξει τίποτα αυτό τον τόπο… Που βλέπει τα όνειρα του να χάνονται ένα ένα.